Kociołki wietrzeniowe to jeden z najbardziej charakterystycznych elementów mikrorzeźby karkonoskich skałek. Dawniej wierzono, że formy te są dziełem ludzkich rąk i nazywano je „misami ofiarnymi”. Obecnie wiemy, że jest to produkt wietrzenia granitu i człowiek nie miał z ich powstaniem nic wspólnego. Możemy je spotkać na wielu skałkach w Karkonoszach, Kotlinie Jeleniogórskiej i w Rudawach Janowickich. Mają koliste lub owalne kształty. Po deszczu wypełnione są wodą, do której wpada materia roślinna – jej rozkład zmienia odczyn zgromadzonej w kociołku wody i przyspiesza rozpad skały. Na dnie kociołków, również kiedy są suche, zawsze możemy zobaczyć rozłożony przez procesy wietrzeniowe granit, który dopiero podczas bardzo silnej ulewy jest z kociołka usuwany. W ten sposób te fascynujące formy są wciąż pogłębiane.
Za największy kociołek wietrzeniowy w Karkonoszach uważany jest ten na Drewniaku, który ma około 1,5 m szerokości i ponad 1 m głębokości.
●
