Od marca 2013 roku Muzeum Przyrodnicze w Jeleniej Górze rozpoczęło prezentowanie:
Wirtualnych wystaw
inaugurując pierwszą w regionie tego typu działalność muzealną uzupełniającą inne formy wystawiennictwa naszej instytucji (wystawy stałe, czasowe, plenerowe itp.).
Dzięki temu poszerzamy naszą ofertę dla Gości i Przyjaciół Muzeum. Mamy nadzieję, że sprawimy też przyjemność wszystkim tym, którzy z różnych powodów nie mogą nas odwiedzać osobiście.
●
Prace plastyczne uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej Caritas z Lwówka Śląskiego.
Elżbieta Choińska Ewa Sochacka Łukasz Łysiak Milena Mazur Wojtek Ślusarczyk
●
ARNIKA GÓRSKA CZOSNEK GROSZEK JĘZYCZNIK KOKORYCZKA
NIEDŹWIEDZI WIOSENNY ZWYCZAJNY WIELOKWIATOWA
PEŁNIK PEŁNIK SIEDMICA PRZYLASZCZKA ROSICZKA SASANKA ALPEJSKA
EUROPEJSKI OKRĄGŁOLISTNA
BARSZCZ SMOTRAWA BUŁAWIK ŚNIEŻYCA GÓŁKA
SOSNOWSKIEGO OKAZAŁA MIECZOLISTNY WIOSENNA DŁUGOOSTROGOWA
KOKORYCZ KONWALIA KROKUS LILIA NAPARSTNICA
PUSTA MAJOWA ZŁOTOGŁÓW PURPUROWA
ORLIK PIERWIOSNKA PODKOLAN STORCZYK STORCZYK
POSPOLITY MALEŃKA BIAŁY FUCHSA MĘSKI
STORCZYK ZAWILEC ZIMOWIT
SZEROKOLISTN JESIENNY
●
Babka średnia Koniczyna biała Krwawnik pospolity Maruna bezwonna Rumian polny
Tobołki polne Pyleniec pospolity Podagrycznik Świerząbek gajowy Trybula leśna
pospolity
Przytulia Pieprzyca polna Groszek żółty Nostrzyk żółty Gorczycznik
pospolita pospolity
Szczawik żółty Jastrzębiec Łoczyga pospolita Mlecz zwyczajny Wilczomlecz sosnka
kosmaczek
Chaber bławatek Przetacznik perski Przetacznik Przetacznik Przetacznik
leśny bluszczykowaty nitkowaty
Facelia błękitna Koniczyna Krwiściąg mniejszy Wierzbownica Wieczornik damski
białoróżowa
Świerzbnica polna Przymiotno ostre Fiołek Mak lekarski Szczaw zwyczajny
westfalski
●
Nikt ich nie sadzi, nie wysiewa, a towarzyszą nam, ludziom, od tysięcy lat. Nazywamy je chwastami. Każdego roku zakwitają w cieniu naszych upraw, wydają nasiona, trwają. To pierwsza część wystawy poświęcona ich kwiatom, bardzo często spotykanym w naszych ogrodach, na nieużytkach, polach ....., ale czy je zauważamy?
Stulicha psia Lepnica biała Czosnaczek Roszpunka Gwiazdnica
pospolity warzywna trawiasta
Rezeda żółta Wyka Babka Przymiotno białe Rogownica pospolita
drobnokwiatowa lancetowata
Jasnota biała Piaskowiec Dziewanna Dziewanna Jaskier ostry
macierzankowy pospolita wielkokwiatowa
Komonica Koniczyna Kuklik pospolity Pięciornik srebrny Rukiewnik
zwyczajna dobnogłówkowa wschodni
Starzec wiosenny Rumianek Połonicznik nagi Przywrotnik Wilczomlecz
bezpromieniowy połyskujący obrotny
Bodziszek gołębi Jasnota purpurowa Miesiącznica roczna Koniczyna łąkowa Dymnica pospolita
Wyka wąskolistna Wyka ptasia Fiołek Mak atlantycki Nagietek lekarski
trójbarwny
●
Nikt ich nie sadzi, nie wysiewa, a towarzyszą nam, ludziom, od tysięcy lat. Nazywamy je chwastami. Każdego roku zakwitają w cieniu naszych upraw, wydają nasiona, trwają. To pierwsza część wystawy poświęcona ich kwiatom, bardzo często spotykanym w naszych ogrodach, na nieużytkach, polach ....., ale czy je zauważamy?
Możylinek Rogownica Gwiazdnica Tasznik Rzeżusznik
trójnerwowy polna pospolita pospolity piaskowy
Fiołek polny Kanianka Pięciornik gęsi Pięciornik Stulisz lekarski
pospolita rozłogowy
Glistnik Jaskier Lucerna Koniczyna Starzec
jaskółcze ziele rozłogowy nerkowata złocistożółta zwyczajny
Powój polny Przetacznik Bodziszek drobny Bodziszek cuchnący Iglica pospolita
macierzankowy
Bluszczyk Lnica polna Poziewnik szorstki Ślaz zaniedbany Dąbrówka
kurdybanek rozłogowa
Żmijowiec lekarski Farbownik lekarski Farbownik polny Przetacznik lśniący Przetacznik
ożankowy
Niezapominajka Wyka płotowa Wyka kosmata Mak polny Kurzyślad polny
polna
●
Piotr Woźniak - fotograf przyrody, przez wiele lat współpracownik Zakładu Ekologii Ptaków UWr. (obecnie Zakład Ekologii Behawioralnej). Publikował m.in. w Przyrodzie Polskiej, Sudetach oraz wydawnictwie Publicat. Wystawiał swoje prace m.in. we Wrocławiu, Wałbrzychu, Krakowie, Osnabruck (Niemcy). Prowadził zajęcia prezentujące walory przyrodniczo-krajoznawcze Sudetów - w szkołach i ośrodkach kultury. Nagradzany m.in. przez miesięcznik "Foto", "National Geographic", Dolnośląski Zespół Parków Krajobrazowych, a także Starostę Wałbrzyskiego za upowszechnianie kultury w roku 2006. Autor książki "CUDA POLSKI Ostatnie dzikie miejsca", a także współautor przewodników i tras edukacyjnych.
Dziwonia Krogulec - samica Krogulec Kruk
Łabędzie Dzięcioł duży Cytrynek Nietoperze
Mopek Nocek Mieniak tęczowiec Niepylak mnemozyna
Paź królowej Muflony Muflon Muflony
Pliszka górska Pluszcz Polowiec szachownica Puchacze
Rozpucz Rusałka admirał Rusałka osetnik Salamandra plamista
lepiężnikowiec
Świtezianka dziewica Żaba Żmija zygzakowata

●
Naparstniczka Smardz Smardz Naparstniczka Smardz
czeska półwolny jadalny stożkowata wyniosły
Czarka Garstnica Kustrzebka Kubianka Krążkownica
austriacka wypaleniskowa kotkowa wrębiasta
Twardnica Orzechówka Trzęsak Kisielnica Trzęsak
bulwiasta mączysta pomarańczowożółty trzoneczkowata listkowaty
Zieleniak Niszczyca Żagiew Porokolczak Żylak
drobny płotowa zimowa ochrowy promienisty
Porokolczak Wrośniak Szkieletnica Rozszczepla Fałdówka
lśniący ochrowy pomarańczowa falista kędzierzawa
Ciżmówka Odgiętka Łycznik Uszaczek Boczniaczek
mchowa pofałdowana ochrowy kosmaty pomarańczowożółty
Czernidłak Pępoowniczka Kruchaweczka Ciemnotwardnik Grzybówka
podwórzowy dzwonkowata wąskoblaszkowa łuskowaty dzwoneczkowata
●
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
●
Leszczyna Śnieżyca Śnieżyczka Wierzba iwa Wierzba iwa
wiosenna przebiśnieg
Wawrzynek Podbiał pospolity Lepiężnik Lepiężnik Kokorycz wątła
wilczydełko biały różowy
Cebulica Fiołek Fiołek leśny Fiołek Rivina Złoć żółta
syberyjska wonny
Zawilec gajowy Zawilec Śledziennica Ziarnopłon Pierwiosnek
żółty skrętolistna wiosenny wyniosły
Śliwa tarnina Barwinek Przetacznik Przetacznik Łuskiewnik
pospolity bluszczykowy lśniący różowy
Gwiazdnica Bluszczyk Jasnota Szczawik Bodziszek
pospolita kurdybanek purpurowa zajęczy cuchnący
●
H.Trybuchowska-Łysik Diana Dąbrowska M. Zdański-Siuta Anastazja Grondecka Maja Masternak
Alicja Szlachetka Amelia Dziedzińska Artur Niklewicz Marcel Dziewanowski Maja Domagała
Zofia Wojciechowska Kinga Naciskała Emilia Mikulska Anna Zinovieva Karina Dudzińska
Wiktoria Janikowska Kacper Gogojewicz Karol Chmielowski
●
Jak co roku Muzeum Przyrodnicze w Jeleniej Górze zorganizowało konkurs plastyczny z cyklu ,,Znam przyrodę mojego miasta i regionu’’ dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjum. Tym razem temat brzmiał ,,Królestwo grzybów’’. W konkursie wzięły udział 24 szkoły i placówki oświatowe z Jeleniej Góry i okolic. Łącznie wpłynęło do nas aż 393 prace.
Celem organizowanego co roku konkursu jest przede wszystkim rozwijanie zainteresowań przyrodą wśród dzieci i młodzieży, a także uwrażliwienie ich na piękno otaczającego nas świata zwierząt i roślin.
Dobrawa Kudlewska Wiktoria Marek Magdalena Rainda Mikołaj Pawłowicz Natan Lefondeur
Kornelia Sidorowska Artur Niklewiczk Lila Moskal Emilia Mikulska Jakub Pieńkowski
Kinga Sarnowska Hanna Janicka Alicja Tarnowska Kaja Wiśniewska Weronika Kwaczyńska
Jakub Wraszycki Oliwia Zarzycka Martyna Guzik
●
Muzeum Przyrodnicze w Jeleniej Górze od kilku lat organizuje konkurs plastyczny z cyklu "Znam przyrodę mojego miasta i regionu" dla uczniów szkół podstawowych i klas gimnazjalnych. Temat tegorocznego konkursu brzmiał "Ptaki naszego regionu". Wpłynęło 468 prac z 27 szkół i placówek oświatowych z Jeleniej Góry i okolic.
Celem organizowanego co roku konkursu jest przede wszystkim rozwijanie zainteresowań przyrodą wśród dzieci i młodzieży, a także uwrażliwienie ich na piękno otaczającego nas świata zwierząt i roślin.
Antonina Smolińska Jaromir Jędrocha Anna Wysocka Maja Hornik Marta Słabicka




Damian Szparkowski Magdalena Rymarowicz Julia Nowicka Michał Ramus Aniela Głuszek





Patrycja Pierzchała Julia Staniecka Eliza Latusz Martyna Guzik Urszula Dyła

Klaudia Dodajska Karol Chmielowski Kamil Żukiewicz
●
Człowiek coraz bardziej ingeruje w naturalne środowisko, przekształca je i stara się podporządkować własnym celom i potrzebom. Nowe budowle jak grzyby po deszczu pojawiają się w naszym krajobrazie. Jest ich więcej, więcej i więcej. Zdaje się, że przyroda nie wytrzyma tego wszystkiego, co oferuje jej ludzka cywilizacja. A przecież tu na Ziemi nie ma nic sztucznego i nic nowego. Wszystko tu było od dawna i nawet jeśli jest przez człowieka przetwarzane i przerabiane, to i tak składa się z tego, co na Ziemi już było. Siła Natury jest wielka, o wiele mocniejsza od tego, co wyczynia człowiek. Starczy tylko chwila, a przyroda korzysta z okazji i odbiera to, co chcieli zawłaszczyć dla siebie ludzie. Bakterie, grzyby, rośliny i zwierzęta zjamują wszystkie możliwie nisze i zacierają z czasem ślady ludzkiej działalności. To wszystko dzieje się na naszych oczach, wystarczy się tylko rozejrzeć.
●
Muzeum Przyrodnicze w Jeleniej Górze od kilku lat organizuje konkurs plastyczny z cyklu "Znam przyrodę mojego miasta i regionu" dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjum. Temat tegorocznego konkursu brzmiał "Kwiecista łąka". Wpłynęło 561 prac z 30 szkół i placówek oświatowych z Jeleniej Góry i okolic.
Celem organizowanego co roku konkursu jest przede wszystkim rozwijanie zainteresowań przyrodą wśród dzieci i młodzieży, a także uwrażliwienie ich na piękno otaczającego nas świata zwierząt i roślin.
Agnieszka Toporek, Alan Jurczyński Aleksander Stachów Alicja Kaczmarek Aleksandra Sopinka
Gimnazjum Gminne Zespół Szkół SP nr 11 Gimnazjum nr 1 Szkoła Podstawowa
w Sosnówce w Jeżowie Sud. w Jeleniej Górze w Jeleniej Górze w Wojcieszycach
Amelia Kulaszko Amelia Kuliś Anna Wateha Anna Wysocka Antonina Latto
SP nr 6 Zespół Szkół Zespół Szkół Zespół Szkół Szkoła Podstawowa
w Jel. Górze w Karpaczu w Mysłakowicach w Janowicach Wlk. w Miłkowie
Daniel Jaszczur Emilia Wolak Filip Pawlus Georgij Broncel Henryk Szatanek
Szkoła Podstawowa Gimnazjum Gm. Sp nr 10 SP nr 13 Zespół Szkół Spec.
w Miłkowie w Sosnówce w Jeleniej Górze w Jeleniej Górze w Miłkowie
Iga Bielawska Jagoda Ładzińska Jakub Micka Jakub Nakoneczny Julia Nazdrowicz
Zespół Szkół ZSO nr 1 Szkoła Podst. Gimnazjum nr 1 SP nr 10
w Jeżowie Sud. w Jeleniej Górze w Sosnówce w Jeleniej Górze w Jeleniej Górze
Julia Sędek Kalina Jaśko Kamila Pałys Katarzyna Kaczmarczyk Kinga Bumażnik
Zespół Szkół Gimnazjum Zespół Szkół Spec. ZSO nr 1 Zespół Szkół
w Karpaczuc w Starej Kamienicy w Miłkowie w Jeleniej Górze w Karpaczu
Kinga Czaja Konrad Żołyniak Krystian Łyzoń Liwia Masternak Maksymilan Gosperowicz
Gimnazjum nr 1 SP nr 11 SP nr 13 SP nr 10 Szkoła Podstawowa
w Jeleniej Górze w Jeleniej Górze w Jeleniej Górze w Jeleniej Górze w Wojcieszycach
Malwina Szumska Małgorzata Tyblewska Marcel Rzepka Martyna Dębińska Martyna Florczyk
Gimnazjum nr 1 Zespół Szkół Szkoła Podst. Szkoła Podstawowa Zespół Szkół
w Jeleniej Górze w Karpaczu w Siedlęcinie w Mysłakowicach w Jeżowie Sudeckim
●
Muzeum Przyrodnicze w Jeleniej Górze od kilku lat organizuje konkurs plastyczny z cyklu "Znam przyrodę mojego miasta i regionu" dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjum. Temat tegorocznego konkursu brzmiał "Nasze piękne drzewa". Wpłynęło 447 prac z 22 szkół i placówek oświatowych z Jeleniej Góry i okolic.
Celem organizowanego co roku konkursu jest przede wszystkim rozwijanie zainteresowań przyrodą wśród dzieci i młodzieży, a także uwrażliwienie ich na piękno otaczającego nas świata zwierząt i roślin.
Jakub Smolarek Monika Marciniak Maria Słabicka Kacper Wilczyński Marta Czyżewska
Mikołaj Meller Oskar Walter Nadia Polak Artur Gurtatowski Mateusz Górgul
Ameli Gajdanowicz Iwo Paliwoda Maja Dziewońska Antek Dziewoński Antonina Szewczyk
Ola Kozłowska Mateusz Jarzębecki M. Paździerkiewicz Paweł Zygmunt Roksana Danicka,
Kuba Swebodziński Miłosz Rarodz Patrycja Nieckula Wiktoria Gadowska Olek Nowak
Martyna Florczyk Kasia Kwiatkowska Dorota Malinowska Wiktoria Hałuza Dominik Gurtatowski
Martyna Trznadel Joanna Piestrzyńska Joanna Krudys W. Topolewska Helena Pielas
Piotr Skuza
●
Projekt ten jest elementem programu „Nasza przyroda”, realizowanego od 6 lat w powiecie zgorzeleckim dla uczniów szkół wszystkich typów, w tym SOSW.
Celem programu jest zapoznanie dzieci i młodzieży z różnorodnością biologiczną rodzimej przyrody na bazie pospolitych gatunków. Zależy nam na tym, by dzieci i młodzież umiały rozpoznać kilka gatunków roślin i zwierząt w swoim otoczeniu.
W każdym roku jest inny temat wiodący. Do tej pory zakończono pierwszy sześcioletni cykl programu (w 2009 r. motyle, w 2010 r. drzewa, w 2011 r. płazy i gady, w 2012 rośliny wiosenne, w 2013 r. ptaki, w 2014 r. rośliny łąkowe i wodne). Od bieżącego roku tematyka poszczególnych konkursów będzie się powtarzać.
W tegorocznym konkursie wzięło udział 14 szkół podstawowych, 11 gimnazjów i 4 szkoły ponadgimnazjalne oraz SOSW; łącznie ponad 150 uczniów z całego powiatu.
Odbyły się 3 konkursy: wiedzy, plastyczny i fotograficzny, w których wyłoniono łącznie 41 laureatów. Nagrodą dla nich – i opiekunów – jest w tym roku wycieczka do Muzeum Przyrodniczego w Jeleniej Górze – Cieplicach.
Agata Subocz Alicja Jasińska Anna Zasańska Dawid Ziegler Jagoda Borecka
Joanna Połaczańska Julia Pastusiak Krzysio Kozak Maciej Wapniarczuk Michał Urbański
Natalia Wajda Patryk Szawuła Sandra Szeliga Wiktoria Rybaczuk Zosia Witkowska
Zuzanna Pruchnicka Zuzanna Pruchnicka
●

●
Ryszard Literacki urodzony w 1954 roku, od lat 80 XX wieku Ciepliczanin. Miłośnik przyrody i natury, piękna krajobrazu, architektury Polski a szczególnie Karkonoszy i Cieplic, uwieczniający je od kilkudziesięciu lat na swoich fotografiach, przedstawia tutaj kilkadziesiąt zdjęć ze swoich zbiorów. Zdjęcia te pokazują pejzaże wokół Cieplic, miejsca jego zamieszkania, które uwiecznił swoim aparatem w czasie spacerów i wojaży rowerowych po nizinnych, okolicznych terenach. Chociaż promień tych wędrówek nie przekracza 5 km, to na fotografiach pojawiają się często w tle nieodłączne Karkonosze ze swoimi szczytami, dolinami i kotłami.
Więcej zdjęć pokazujących piękno przyrody terenu Karkonoszy i ich pogórza przedstawiał kilkakrotnie w czasie cyklicznych prelekcji czwartkowych odbywających się w Muzeum Przyrodniczym w Jeleniej Górze. Również zdjęcia w kalendarzu Muzeum na rok 2013 są jego autorstwa.
Ryszard Literacki fotografią, nie tylko przyrodniczą, zajmuje się z przerwą od kilkudziesięciu lat. Powrócił do niej kiedy tradycyjny aparat zastąpił aparat cyfrowy, a ciemnię fotograficzną zastąpił komputer. Brał udział w wielu konkursach i warsztatach fotograficznych na których zdobywał nagrody i wyróżnienia. Miał sześć wystaw indywidualnych oraz brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. Przez okres pięciu lat współpracował jako fotoreporter z jednym z jeleniogórskich mediów. Jego fotografie wykorzystywane są w różnego rodzaju publikacjach (książki, albumy, foldery).
Obecnie jako rencista prowadzi zajęcia z fotografii na Uniwersytecie Trzeciego Wieku oraz współpracuje jako fotoreporter z „Radą Cieplic” oraz Stowarzyszeniem Miłośnicy Cieplic, cały czas fotografując przyrodę.
●

ŻYCIORYS:
D-Mo Zajac, urodzona w Polsce, stała sie obserwatorem świata i międzynarodowych kultur, poprzez fotograficzne i filmowe urządzenia. Tymczasowo zamieszkuje na Antypodach, w Nowym Jorku i Londynie. Jej wyjątkowy stosunek do sztuki pozwala jej na rozwinięcie nowych koncepcji z przekraczaniem granic.
Jak sama twierdzi, świat wyobraźni nie zna granic.
Projekt: INSIDEOUT
Zdjecia: D-Mo Zajac
Lokalizacja: New Zealand, Queenstown i Milford Sound, kwiecień 2012
Opis Projektu:
Pozwól swoją podróż rozpocząć InsideOut.
New Zealand, świat w środku większego świata .
Co się stanie jeśli powielimy wiele razy nasz punkt widzenia?
Czy znajdziemy odpowiedzi na wszystkie nasze zadane pytania?
Czy jesteśmy w stanie zbudować coś z niczego?
Albert Einstein once said - Look deep into nature, and then you will understand everything better.
Zobacz wiecej: D-Mo Zajac projekty na http://d-mo-zajac.tumblr.com
Project : INSIDEOUT 
Photography:
D-Mo Zajac
Location:
New Zealand: Queenstown and Milford Sound, April 2012
Description:
Let your journey starts from InsideOut.
New Zealand, a world inside a bigger world.
What will happen if we multiply our point of view?
Do we get the big picture of what we are looking for?
Do we get a different shape of viewing things?
Do we get all the answers, answered?
Do we create nothing out of something?
Albert Einstein once said - Look deep into nature, and then you will understand everything better.
Bio :
D-Mo Zajac is a Photographer, Cinematographer and Artist With a background covering film and television in Europe, photography between Sydney-New York-London, D-Mo brings a unique quality to her work. Her philosophy is to not only develop concepts, but to push boundaries in all the creative work that she undertakes.



Więcej zdjęć: TUTAJ
●
Archiwalne fotografie pochodzą ze zbiorów autora
Wielka woda w Kotlinie Jeleniogórskiej przychodzi najczęściej w lipcu i sierpniu. Klęski powodzi następowały w niemal równych odstępach co 15 – 20 lat. Najstarsza odnotowana powódź miała tutaj miejsce w 1312 roku. Kolejne wylewy kroniki odnotowały w 1567, 1570, 1592 i 1596 roku. W XVII wieku wielka woda przyszła w 1608 i 1674 roku. Od XVIII wieku regularnie odnotowywano wylewy rzek w Kotlinie Jeleniogórskiej kroniki podają 5 takich zdarzeń w latach 1715, 1736, 1778 i 1795, wszystkie one wystąpiły na przełomie lipca i sierpnia, a spowodowane były gwałtownymi i obfitymi opadami deszczu w górach. W 1810 roku opady deszczu w okolicach Śnieżki doprowadziły do wielkiej powodzi, w czasie której najwięcej ucierpiało miasto Kowary. Kolejne wylewy rzek odnotowano w 1844, 1867, 1888 roku. Do największej powodzi w Karkonoszach doszło w 1897 roku w Kowarach. W nocy z 29 na 30 lipca 1897 roku nastąpiło oberwanie chmury wody Jedlicy przekroczyły stan alarmowy. Deszcz lał się strumieniami, było duszno i parno w ciągu 10 godzin spadło ok. 200 litrów wody na metr kwadratowy. Mieszkańcy spali nie przeczuwając niebezpieczeństwa, mieszkający nad rzeką słyszeli narastający szum wody, potęgowany uderzeniami toczonych skał i kamieni w obmurowane brzegi rzeki. Nie zdawali sobie jednak sprawy z powagi sytuacji. W przeszłości kończyło się zwykle zalewaniem podwórek i piwnic. Dopiero nad ranem wszczęto spóźniony, zagłuszony przez żywioł alarm. Największy przybór wody zanotowano między godziną 4.00 a 4.30. Ogrom tragedii ujrzano o świcie. Woda wystąpiła z koryta Jedlicy zalewając ulice, place, podwórka. Wiele domów popłynęło z nurtem rzeki, żywioł porywał wszystko, konstrukcje drewniane, drzwi, okna, meble, sprzęt domowy. Wielu mieszkańców nie było w stanie opuścić własnych mieszkań zalewanych przez wodę. Dzieła zniszczenia doświadczyło całe miasto. Większość mostów została uszkodzona. Jednym z niewielu, który ocalał, był kamienny most przy kościele wraz ze stojącą tam rzeźbą św. Jana Nepomucena. Nie lepiej wyglądało centrum Kowar wokół ratusza. Powódź zniszczyła piekarnię, warsztat rzeźniczy, z zakładu blacharskiego wyniosła wszystkie urządzenia. W oficynie destylarni znajdowała się stajnia, przy której było mieszkanie woźnicy. Wszystko – stajnia, konie, woźnica, popłynęło z nurtem rzeki. Następnego dnia wyłowiono zwłoki mężczyzny w Łomnicy. W Kowarach Górnych rzeka przerwała obwałowania i zniszczyła na zakręcie drogę. Zawaliły się potężne, stojące nad rzeką mury zabudowań fabryki porcelany Pohla. Na Podgórzu wezbrana woda zniszczyła leśniczówkę. Bilans strat sporządzony przez urzędników magistratu, którzy niezwłocznie przystąpili do jego oszacowania był ogromny. Całkowitemu zniszczeniu uległo 14 domów mieszkalnych i 15 innych budowli. Znacznie uszkodzonych zostało 10 domów mieszkalnych i 5 innych budowli. Woda zmyła 12 publicznych i 9 prywatnych mostów, zabrała 3 km dróg publicznych i 11 km dróg prywatnych. Ze względu na konfigurację terenu, nieco mniejsze były straty w rolnictwie i ogrodnictwie. Woda zmyła pół hektara ziemi uprawnej; 4 hektary łąk i 1 hektar ogrodów. W mieście w tym czasie zamieszkiwało 6000 mieszkańców. W pierwszych dniach do usuwania skutków powodzi skierowano oddział strzelców jeleniogórskich. Od 23 sierpnia pomagały mu pododdziały 5. Dolnośląskiego Batalionu Pionierów z Głogowa. Do odbudowy przystąpiły przedsiębiorstwa i spółki, które zatrudniały 160 osób. Byli wśród nich robotnicy z Galicji z Górnego Śląska oraz Polacy. Przystępując do usuwania szkód, oczyszczono dno rzeki i pogłębiono koryto. Do wywózki piasku, kamieni, mułu ułożono w korycie Jedlicy tory kolejki wąskotorowej. Wagoniki ciągnięte przez małą lokomotywę wywiozły 18.000 m3 naniesionej masy. Naprawa uszkodzonych umocnień brzegów rzeki była kosztowna, ale opłaciła się, przekonali się o tym mieszkańcy Kowar podczas kolejnej powodzi w 1899 roku, która nie spowodowała już tak wielkich zniszczeń. 21 sierpnia 1897 roku przybyła do miasta cesarzowa niemiecka Augusta Victoria obejrzała szkody poczynione przez powódź i przekazała na rzecz poszkodowanych kilka tysięcy marek. Mieszkańcy na pamiątkę jej pobytu ufundowali tablicę. Sto lat później w 1997 roku miasto nawiedziła kolejna powódź, nie była ona jednak tak tragiczna w skutkach.
●
TEKST I ZDJĘCIA: Stanisław Firszt
Zdjęcia wykonano 26 lipca 2009 roku
W dniu 23 lipca 2009 roku przez Legnicę przeszła niespotykana tutaj dotychczas trąba powietrzna. Huragan wiejący z południa na północprzemieścił się wzdłuż Parku Miejskiego niszcząc po drodze cenną wielowiekową roślinność, łamiąc na swojej drodze ogromne drzewa, wyrywając je z korzeniami i powalając jak zapałki. Trwało to dosłownie kilkanaście minut. Później huragan przesunął się na północny –wschód czyniąc ogromne szkody na Cmentarzu Komunalnym.
Zniszczone zostało jedno z najpiękniejszych założeń parkowych na Dolnym Śląsku, które było chlubą grodu nad Kaczawą. Początki parku sięgają zarania XIX wieku. Wówczas to w części południowej obwałowań miejskich utworzono tzw. Burgergarten, czyli ogród mieszczański nazywany także angielskim, który to w 1810 roku przekształcono na Irrgarten, czyli Labirynt co sugeruje że składał się on z krętych alejek tworzących sieć dróg. Przestrzenie miedzy nimi wypełnione zostały roślinnością krzewiastą i drzewami rozmieszczonymi w różnym układzie. Na początku park obejmował teren między Młynówka, aleja prowadząca od Bramy Wrocławskiej do domu strzeleckiego i Kozim Stawem. Później obszar ten rozszerzono w kierunku południowym. Legnicki park przeżywał swój rozkwit na przełomie XIX – XX wieku, dzięki wystawom ogrodniczym, które odbywały się na jego terenie od 1880 roku do lat 40-tych XX wieku. Wystawy organizowano regularnie a uzyskany w ten sposób dochód inwestowano w rozbudowę parku. Z każdym rokiem przybywało nowych atrakcji i powierzchnia parku powiększała się. W latach 1877-1879 założono tutaj tor konny a Kozi Staw do przejażdżek gondolą. W 1881 roku na Kozim Stawie zbudowano wyspę dla ptaków. Pod koniec XIX wieku zbudowano dalsze urządzenia w parku miejskim: w 1887 nową cieplarnię i rosarium z pergola i stawem a w 1898 palmiarnię z podgrzewanym stawem. W 1907 roku ukończono budowę miejskiego sanatorium tzw. „Wilhelmsbad” z teatrem letnim. Swoje apogeum rozwoju park osiągnął w końcu lat 20-tych XX wieku.
W parku znajdowało się około 130 gatunków i odmian drzew i krzewów. Wiek najstarszych szacowano na 150 do 200 lat. Były to m.in.: ok. 1000 klonów, ok. 850 lip, ok. 750 grabów, ok.400 jaworów, ok. 500 robini białych, ok. 300 kasztanowców, ok. 300 jesionów i ok. 200 różnych odmian dębów a także sosny, cisy, modrzewie, miłorzęby, platany, wiązy, topole, wierzby, katalpy itp.
Wiele tych drzew znajdowało się w rejestrze pomników przyrody Miasta Legnicy. Starczyła chwila, aby ten najpiękniejszy zakątek miasta popadł w całkowitą ruinę. Szkody usuwano przez wiele miesięcy, a odbudowa tego co zostało zniszczone trwać będzie jeszcze przez dziesiątki lat.